Efendim ben cinsimi pas geçip futbol fanatiği olmayı başarmış biri falan değilim.Böyle diyorum ki çünkü cinsiyet ayrımını kendimizi bir cinsiyete ait hissettiğimiz yaştan itibaren baskınca farkederiz. Zaten kıza bebek ver ,ip atla , evcilik oyna der alıştırırsan, çift kale maç ancak anne top ve kale diye tanımlayabileceği bir olay olur.Herneyse futbolla ilişkim ikinci dereceden akrabalarımla olduğu gibidir.Daha yakın olanlarını bayram + akraba olduğunu hatırlatan birkaç ziyaret, olmayanlarını ise -yani 3.dereceden akraba- bayramdan bayrama görürsün ya benim için de futbol takımları öyledir .Milli maçlar ve Avrupa'da oynanan bazı önemli maçlar birinci dereceden,Beşiktaş maçları ikinci dereceden - evet beşiktaşlıyım bu arada renklerini de severim diğer takımlardan da ayrı tutarım elbette- geri kalanlarsa 3.dereceden hayatımda yer bulur. Zevk meselesi bir şeye sempati duyar ya da duymazsın, ben erkekler gibi gurur meselesi yapmıyorum en azından -çünkü bu benim giydiğim giysi ve buna göre zaten futbolla ilgilenmem gerekmiyor diy mi?- gerçi toplumda futbol sevmeyenlerin o baskın erkek rollerinden de şüphenilmesi olayı onları zora sokuyor ama neyse...Yahu bütün erkekler doğuştan futbol suyuna batırılıp çıkarılmak zorunda mı? 
Yani futbolu küçümsediğimden değil bir milletin yarısı bir oyundan hoşlanabilir de bunu din gibi kabul ettirmek olur mu?Çocuk- erkek- yürümeye başladığı anda bir top atılır ayağına,mahalle yaşı geldiğinde maçlar başlar,biraz haytaysa futbolu kariyer edinmeyi düşünür değilse de ölene kadar bir saha tutup arkadaşlarıyla oynar .Fanatikse kombineler alır ,oğlunu tepesine oturtup maçlara gider bildiği küfürleri yetiştirilme düzeyine göre yüksek ya da alçak perdeden savurur,orta halliyse de derbilere gider ve ben de futbolla bağlantılıyım işte ,maça gidiyorum hatta bağırıyorum bileyi anlatmaya çalışır.Erkek olmak zor zanaat bence ama ruh anlamında,yani insanların seni gerçekten erkek sanmaları için sana toplumun giydirdiği giysileri severek giymelisin.Bir futbol muhabbeti açıldığında dumur olup kalan bir erkek yüz karasıdır, püüü onaa yoksa daha önemli işlerin mi vardı futbolla ilgilenmekten başka ! defol git aramızdan, git de kızları arkadaş edin anca onlarla anlaşırsın sen...İşte böyle acıklıdır tablo ...
Futbol centilmenlik olmaktan çıktığından beri -sanırım uzun zamandır, yaşım tutmuyor çünkü- bazı yönleri oldukça rahatsız ediyor.Futbol maçı deyince aklıma gelen kelimeler: holügan, küfür,koltuk fırlatmaca,izdiham, rakip taraftarı haşlamaca,sahaya şişe fırlatmaca,hakeme hareket çekmece, rakip oyuncuya çelme takmaca ,yalandan yere yuvarlanmaca...Böyle uzayıp gidiyor liste.Bunun böyle olması gerektiğine inanmıyorum .Hatta sırf bunlar olmadan işlerin kardeşçe yürütülebileceğini göstermek için bir başka başlık açtım ‘Türk Futbol Tarihi’nden ’ …
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder